W 2008 roku na starcie stawiło się 153 kajakarzy, a teraz zgłosiło się ponad 180 z całej Polski oraz kilku z Niemiec. Jak obliczyli organizatorzy, przez wszystkie lata w zimowych spływach im. Korka wzięło udział ok. 3,5 tys. kajakarzy z Polski, Niemiec, Węgier, Czech i Rosji. Nowy wyścig zbrojeń odbywa się w edukacji. Więcej szkoły to więcej chleba. przez Obserwator finansowy 11 czerwca 2019. pensje nauczycielskie, Fot. Shutterstock. Współczesny „wyścig zbrojeń” przenosi się z arsenałów i poligonów do szkół i uniwersytetów. Zależność między poziomem wykształcenia, wiedzą a stanem Sudety - niezwykle ciekawa i malownicza kraina Europy: Masyw Śnieżnika, Góry: Bialskie, Złote, Masyw Czarnej Góry. Termin imprezy: środek wakacji 22-26 lipca 2024. Pięć dni jazdy, dwa dystanse do wyboru ("Adventure" ok. 40-50 km i "Classic" ok. 60-70 km dziennie) Przy zachowaniu odpowiedniego poziomu tras - ograniczona do minimum Jest lato (sierpień) i na bieżni stadionu miejskiego w Szamotułach odbywa się wyścig australijski. 16-latek z Myszkowa bierze w nim udział i w ten sposób realizuje swoje sportowe marzenie. - Nie wiedziałem jak się ścigać, przewróciłem się, by ostatecznie zająć trzecie miejsce. Kazmierz Marchewka był kolarzem do 1966 roku. 2 X WIOSŁO EGALIS SWISS ALU KOLOR CZERWONY WERSJA Z PROSTYM USTAWIENIEM PIÓR W DŁUGOŚCI 220 CM. Dwuosobowy kajak Aquarius Pro Tour 470 to efekt współpracy polskiej marki Aquarius z francuskim producentem, DAG Kayaks. Jego konstrukcja, jak i zastosowane w nim rozwiązania, to efekt uwag i rad, zbieranych przez wiele lat od weteranów Dwóch pozytywnych kajakarzy z Gliwic, Ojciec i syn pokażą Wam jak wygląda dobra zabawa w kajaku pływając rzekami województwa śląskiego. Od 20 lat, spływamy kajakami po rzekach Polski i europejskich szlakach wodnych. Jednak spływy kajakowe na Opolszczyźnie, Śląsku i Jurze uwielbiamy najbardziej. . Tekst: Krystyna Czopek, Jerzy Jan Czopek (msknd@ LII Międzynarodowy Spływ Kajakowy na Popradzie przebiegł w atmosferze pełnego relaksu. Trasę z Leluchowa do Starego Sącza w słonecznej aurze w ciągu trzech dni pokonało 109 wodniaków. Wraz z kajakowcami na spływ przyjechało 21 osób towarzyszących. We wtorek 20 osób udało się na wycieczkę do Popradu, a pozostali na biwaku wzięli udział w rozegranych konkurencjach rekreacyjnych. Oprócz Polaków w spływie uczestniczyli wodniacy z klubów kajakowych Zwickau (19 osób) i Dessau (11 osób) oraz 14-osobowa ekipa turystów indywidualnych z Niemiec. LXXVI Międzynarodowy Spływ Kajakowy na Dunajcu rozpoczął się w Boże Ciało 15 czerwca 2017 r. w Nowym Targu, w pięknej scenerii obok Miejskiej Hali Lodowej u stóp odrestaurowanego Kopca Wolności. Oczekiwanie na otwarcie imprezy uatrakcyjnił zespół New Market Jazz Band, który życząc Olkowi Dobie pomyślności zadedykował mu utwór Lazy River. Kajakarzy, osoby im towarzyszące i zaproszonych gości powitał Komandor Zbigniew Mizerek. V-ce Prezydent Krakowa Tadeusz Trzmiel przypomniał, że już po raz piętnasty spływ odbywa się pod Patronatem Honorowym Prezydenta Miasta Krakowa prof. Jacka Majchrowskiego. Uroczystego otwarcia LXXVI MSKnD dokonał Burmistrz Nowego Targu Grzegorz Watycha. Sędzia Główny MSKnD Elżbieta Jaworska poinformowała, że skończył się czas kajaków składanych, które przez wiele lat dominowały na spływie. Zweryfikowaną jedynkę składaną zakwalifikowano do jedynek turystycznych, dwójkę składaną do kategorii C-open. Nie klasyfikowano jedynek sportowych. Poinformowała, że start do pierwszego etapu odbędzie się w miejscu, w którym do Dunajca wpada mały strumyczek. To dawna młynówka wpadająca do Dunajca w pobliżu Kopca Wolności. Przypadek sprawił, że start odbył się dokładnie w miejscu, w którym kajakarze w 1934 r. startowali do I Międzynarodowego Wyścigu Górskiego Długodystansowego o Mistrzostwo Polski na rzece Dunajec (I MSKnD). Kończąc, w imieniu Komisji Kajakarstwa dla Wszystkich w pionie Kajakarstwa Powszechnego PZK, życzyła wspaniałej imprezy, wspaniałej atmosfery, bezpiecznego i przyjemnego pływania, entuzjastycznego powrotu na Dunajec co roku przez wiele, wiele lat. Na uroczystości był również Władysław Palider uczestniczący w spływie już w roku 1957, Sędzia Główny MSKnD w latach 1967-1991. W spływie uczestniczyło 238 kajakarzy: 193 z Polski, 30 z Niemiec i 15 z Węgier. Stały biwak zlokalizowano w Krościenku n/Dunajcem na polu biwakowym „Cypel” przy ul. Zdrojowej. Podczas spływu, jak co roku, kajakarzom towarzyszyła duża grupa osób (rodzina, przyjaciele) obserwujących spływ i biorąca udział w imprezach towarzyszących. W pierwszym dniu start nastąpił z Nowego Targu do Mizernej (23 km) nad Jeziorem Czorsztyńskim. Był to Odcinek Limitowany Czasem (OLC). W drugim dniu odbył się wyścig indywidualny (OS) na dziewięciokilometrowej trasie ze Sromowiec Wyżnych do Sromowiec Niżnych. Aura za bardzo nie dopisała, ale mimo to przez Przełom Pieniński spływano bez pośpiechu, podziwiając jego piękno. W Krościenku w sąsiedztwie biwaku w godzinach popołudniowych rozegrano slalom kajakowy (SL). Wieczorem na biwaku koncertował z zespołem Jasiek Kubik. W sobotę 28 maja na 13-kilometrowej trasie Krościenko n/D – Wietrznice odbył się wyścig o Puchar im. Tadeusza Pilarskiego. Uroczystość zakończenia spływu, przygotowana przez Gminne Centrum Kultury w Krościenku n/D, rozpoczęła się o godzinie w Amfiteatrze pod Wierzbą. Oprawę artystyczną uświetniła kapela Jaśka Kubika z Krościenka n/ Dunajcem. Sędzia Główny MSKnD Elżbieta Jaworska podała szczegółowe wyniki. Rozdano medale, puchary i nagrody rzeczowe. Tabele wyników 76 MSKnD 2017 Ufundowany przez producenta Krzysztofa Polaczyka kajak otrzymała grupa z Węgier, w której płynęło aż pięcioro dzieci. Były oczywiście pramice. Na catarafcie płynął Stanisław Pisarek (STAPIS), podróżnik, wydawca książek o tematyce górskiej. Wydał on także dwie książki o tematyce kajakowej: Na fali i pod prąd o życiu Aleksandra Doby oraz napisany przez siebie reportaż z kajakowej włóczęgi Przez rzeki i jeziora Brasławszczyzny. W reportażu zamieścił reprint z 1934 r. pod tym samym tytułem, autorstwa kajakarza Adama Wisłockiego. LXXVI MSKnD dla Wieśków z klubu kajakowego „Fasty – Białystok” był szczególną okazją do świętowania. Wiesław Bucza był na MSKnD po raz 16-sty, a Wiesław Zackiewicz obchodzący 60. rocznicę urodzin gościł na MSKnD po raz dwudziesty. Więcej informacji na stronie Polecamy również Nasi parafianie w dniach od do r. wraz z księdzem Pawłem uczestniczyli w 62 Międzynarodowym Spływie Kajakowym na Brdzie im. Marii Okołów Podholskiej. Organizatorami spływu byli Kujawsko-Pomorski Związek Kajakowy, Urząd Miasta Bydgoszczy oraz klub RTW Bydgostia. Trasa spływu prowadziła przez Bory Tucholskie, malowniczo wijącą się rzeką Brdą, uważaną za polską Amazonkę, licznymi jeziorami, co uatrakcyjniło krajobraz. Przypłynęliśmy takie Jeziora jak: Końskie, Charzykowskie, Krasińskie, Witoczno, Łąckie, Dobrzyk. Z Blizne przyjechaliśmy do Bydgoszczy, gdzie czekał na nas podstawiony autobus, który przewiózł nas ponad 100 km na start spływu do Przechlewa. Po weryfikacji uczestników pierwszy dzień upłynął na aklimatyzacji, szkoleniu z zakresu bezpieczeństwa oraz zachowania się w kajaku. Codziennie wypływaliśmy ok 10 godziny. Na początku i końcu naszej grupy płynęli piloci. Do zadań pilota początkowego należało: prowadzenie grupy, nadawanie odpowiedniego tępa, informowanie o przeszkodach oraz sposobach ich pokonania. Pilot końcowy pilnował, by nikt się nie zgubił, oraz pomagał tym, którzy na trasie mieli jakieś przygody. W słoneczny niedzielny poranek zwijamy obozowisko, kajakarze wypływają na pierwszy etap Przechlewo - Małe Swornegacie, drugi dzień Małe Swornegacie – Czernica, trzeci etap Czernica – Woziwoda i ten okazał się najdłuższym, bo miał aż 38 km, czwarty Woziwoda – Gołąbek, piąty Gołąbek – Nogawica i ostatni szósty najkrótszy 11 km etap z Smukały do Bydgoszczy. Po dopłynięciu na miejsce noclegu, był przygotowany przepyszny obiad, na prawdziwej kuchni polowej. Nie było posiłku, który by nie smakował po kilkudziesięciu kilometrach wiosłowania. Następnie odbieraliśmy bagaże z samochodu i rozkładaliśmy namioty. Dla wszystkich uczestników spływu była to możliwość sprawdzenia swoich sił na wodzie, wzajemnej zabawy i głębszego poznania. Pogoda okazała się łaskawa – gdy padało to nocą, a rano namioty wysuszało wschodzące słońce, nie było też upałów. W środę był czas odpoczynku, można było pojechać do Fojutowa na basen i podziwiać panoramę okolicy z 18 m wierzy widokowej oraz zobaczyć skrzyżowanie rzeki i kanału przy pomocy akweduktu. Było wiele zabaw i imprez towarzyszących. Na trasie odbył się wyścig na dystansie 11 km. Osoby z naszej parafii zdobyły 2 miejsce w męskich dwójkach, przepłynęli ten dystans w czasie 1h 13min. Udało się zdobyć też 4 miejsce w zespole mieszanym. Kolejnym zmaganiem był slalom, gdzie nasz ekipa zdobyła 1 miejsce w kategorii M2 i 4 miejsce w tzw. mixie. Natomiast pan Władysław okazał się najlepszy w konkurencji Darta (lotki), pokonując znacznie swoich rywali. Uczestniczyliśmy w konkursie strzeleckim, ale bez większych sukcesów. W klasyfikacji drużynowej całego spływu zajęliśmy 4 miejsce, punkty w tej klasyfikacji przyznawano każdemu kajakowi z drużyny za pokonanie dziennego dystansu oraz za miejsca na podium w wyścigu i slalomie. Wieczorem, pod rozgwieżdżonym niebem zorganizowana była potańcówka przy dobrej muzyce. Można było rozegrać mecze w piłce siatkowej. Codziennie spotykaliśmy się ma Mszy świętej w kapliczkach i nie tylko, w naszej modlitwie towarzyszył nam miłośnik kajaków i Brdy św. Jan Paweł II. W kilku miejscach widzieliśmy tablice przypominające spływ ks. Karola Wojtyły z młodzieżą. Brda jest piękna, czasami kapryśna i wymagająca, lecz w tym tkwi jej urok, jeden z odcinków nazywa się „piekiełko”. Jest tam wiele powalonych drzew oraz potężne głazy. Ale dzięki wysokiej wodzie i umiejętnościom manewrowym wszystkie przeszkody można było pokonać bez wysiadania z kajaka. Ale nie obyło się bez wywrotek, kilku kajakarzy zaliczyło tzw. grzybka na wodzie. Pomagaliśmy rozbitkom w wydostaniu się na brzeg oraz w wylaniu wody z kajaka. Trzeba było też wydostać zawieszone na drzewie pod wodą wiosła. Na noclegu z uśmiechem i wypiekami na twarzy opowiadano reszcie grupy o tych wodnych przygodach. O urokach Brdy wiedzą wodniacy, stąd na trasie spotykaliśmy licznych turystów. W Nogawicy spotkaliśmy akademicką grupę wraz z ks. Tomaszem z parafii Dobrego Pasterza z Karkowa. Przez rzekę przerzucone były mosty drogowe i kolejowe, nowoczesne z metalu i betonu, stare kamienne i ceglane oraz drewniane. W spływie uczestniczyło 60 osób w tym 15 kobiet były nawet 2 psy. Piętnastu uczestników jeszcze nie ukończyło 18 r. ż. Najmłodszy był 6 letni Aleksander, a dwóch najstarszych Hans i Jan ukończyło 88 r. ż. Jak widać turystyka kajakowa jest dla ludzi (i nie tylko), w różnym wieku. Dla 20 osób był to pierwszy spływ w ich życiu. Dwóch uczestników tzw. szwagrów płynęło już po raz 15 w Międzynarodowym Spływie Brdą. Przepłynęliśmy w sumie 138 km, w 12 odcinkach, a w kajaku spędziliśmy łącznie ponad 24 h. W tym roku miłośnicy turystyki kajakowej przybyli nad Brdę z Bliznego, Warszawy, Wrocławia, Bydgoszczy, Opola oraz Niemiec Wilhenhassen. Na spływie były całe rodziny, młodzież, osoby samotne, małżeństwa oraz narzeczeni. Jedno małżeństwo podczas tej wyprawy obchodziło trzydziestą rocznicę tego sakramentu. W sobotę po przepłynięciu przez Bydgoską śluzę, u stóp starego miasta w UKS pan Andrzej, komandor spływu, po wręczeniu nagród ogłosił oficjalnie, że 62 Międzynarodowym Spływ Kajakowy na Brdzie im. Marii Okołów Podholskiej został zakończony. Niektóre osoby płakały i nie mówiły żegnaj, ale do zobaczenia na kolejnym 63 spływie. Wystarczy bilet na prom i już po kilku godzinach można zapomnieć o istnieniu cywilizacji. Na północnym wybrzeżu Bałtyku czeka właśnie wspomniany wcześniej raj - cudownie zielona i spokojna Szwecja. Mały, biały domek (na początek) Domek może mieć oczywiście każdy inny kolor, częściej niż biały bywa niebieski, żółty czy czerwony, zawsze jednak jest najlepszą i jedną z tańszych baz noclegowych. Niemal wszystkie szwedzkie rodziny mają drugi, weekendowy domek, w którym spędzają każdą wolną chwilę. Takie siedliska są uosobieniem marzeń o wakacjach idealnych. Malownicze, na ogół drewniane budyneczki położone są w niewielkich skupiskach, bywa też, że stoją zupełnie samotnie. Gęstość zaludnienia w Szwecji to zaledwie 20 osób na kilometr kwadratowy, co dla osób poszukujących spokoju jest sporym atutem. Tysiące domków przeznaczonych do wynajęcia ma często dostęp do brzegu jeziora albo morza, własne łódki i kajaki, do dyspozycji jest nierzadko sauna i grill. Turyści chętnie na miejsce wypoczynku wybierają położoną na południu Skanię. To region typowo nizinny, ma najładniejsze plaże w Szwecji i słynie z wysokiej, jak na Skandynawię, temperatury. Wyszukiwanie najciekawszych ofert jest dziecinnie proste. Na wystarczy wpisać interesujący nas przedział cenowy, wybrać region i preferencje. W szwedzkich punktach informacji turystycznej można dostać również świetnie opracowane katalogi, w których nawet zaznacza się jak daleko jest od naszej kwatery do najbliższego domu. Wiadomo, że nic nie potrafi tak zakłócić letniej idylli jak koszący właśnie trawnik sąsiad. Ceny większości rodzinnych domków letnich są zadziwiające przystępne. Tygodniowy pobyt w jednoizbowym domku dla dwóch osób zaczyna się od około 500 zł. Są oczywiście oferty wynajęcia wielopokojowych rezydencji dla kilkunastoosobowej grupy za 4-5 tysięcy złotych za tydzień, ale większość typowych rodzinnych domków można wynająć za kwotę 900-1100 złotych za tydzień. Domy są najczęściej doskonale wyposażone, w tej kwestii szwedzkie standardy należą do najwyższych. Do wielu można przyjechać z własnym psem czy kotem. Taka wynajęta "ucieczkownia" bywa po prostu świetnym miejscem do totalnego lenistwa albo bazą wypadową do zwiedzania okolicy. Można też połączyć przyjemne z pożytecznym, ale to raczej oferta dla wielbicieli odpoczynku już ekstremalnie spokojnego. Klasztor dominikanek w Rögle w Skanii oferuje możliwość noclegów w odosobnieniu. Tanio tu nie jest, doba kosztuje około 400 koron, ale koneserzy takiej formy wypoczynku często dają się skusić. Dzięki tradycji znanej jako Allemansrätten (prawo każdego), w Szwecji wolno również rozbić namiot praktycznie wszędzie. Prawo umożliwia również spędzenie jednej nocy pod namiotem bez zezwolenia, o ile rozbijemy się w rozsądnej odległości od budynków mieszkalnych i zostawimy po sobie porządek. U naszych północnych sąsiadów obowiązuje również prawo, które stanowi, że każdy ma nieograniczony dostęp do natury. Las, woda i rybka, co nie popływa Co robić, kiedy ma się już wynajęty domek? Najlepiej naśladować "miejscowych", czyli nareszcie zająć się swoją kondycją. Surowa, nieujarzmiona przyroda i wielkie przestrzenie są idealną scenerią do jazdy konnej, wypraw rowerowych czy trekkingów. W Szwecji nie brak parków krajobrazowych, które nierzadko kryją zabytkowe rezydencje i pałace. Również setki tysięcy jezior (w samej środkowo-północnej części kraju naliczono ich 96 tysięcy) oraz rzeki dają nieograniczone możliwości. Zdrowy model życia jest w Szwecji niezwykle popularny. Wszyscy, jeżeli jest tylko taka okazja, uprawiają jakieś lżejsze sporty. Nie ma też chyba w Europie drugiego kraju, który dawałby takie możliwości łowienia ryb. To niemal wędkarskie eldorado. Wydawać by się mogło, że nad wodą powinno być tłoczno. Właśnie, że nie. Choć wędkarzy jest tu naprawdę sporo, miejsc do połowu jest jeszcze więcej. Dzięki temu każdy znajdzie dla siebie kawałek "własnej" wody i jeżeli tylko zechce, może cieszyć się wędkowaniem w zupełnej samotności. Bogactwo szwedzkich łowisk wprawi w zakłopotanie najbardziej niecierpliwych. Tutejsze ryby - choć dziwnie to brzmi - po prostu czekają na człowieka. Łososie, pstrągi potokowe i tęczowe, troć wędrowna, szczupaki, sandacze, lipienie oraz jazie - dla każdego coś dobrego. Nie brak również i mniej drapieżnych trofeów: płoci, leszcza, nieczęsto w łowionych w Polsce siei czy bezsprzecznych królów jezior, olbrzymich linów. W południowej Szwecji warto odwiedzić jezioro Ivösjön. To najsławniejsze wędkarskie łowisko Skanii i jedno z najpiękniejszych przyrodniczo miejsc w całej Skandynawii. Poza typowo wakacyjnym okresem mało kto tu łowi. Wiele wrażeń zapewnia też niedaleko położone jezioro Finja. Choć to raczej niewielki akwen, nagromadzenie mieszkających w nim okoni i sandaczy sprawia, iż są one problemem dla gospodarującego na jeziorze szwedzkiego związku wędkarskiego. Nic dziwnego, że do jeziora ciągną amatorzy sandacza. Nie każdy jednak chce być wędkarzem. Łatwiej i szybciej pójść do sklepu z rybami. W Szwecji ich nie brakuje, ale uwaga, można wpaść w tarapaty. Największą kulinarną ciekawostką w Skandynawii jest morski przysmak, czyli śledź kiszony. Zaczyna się go jeść w drugiej połowie sierpnia, po tym, jak rok leżał w puszce. Dla wielu osób zapach tego specyficznego smakołyku jest nie do zniesienia, ale człowiek uczy się przecież w podróży, więc czemu nie spróbować? Zawsze też można śledzikiem tylko zakąszać. Wędkarze, którzy lubią wzmacniać się podczas połowów, muszą pamiętać jednak, że sprzedaż alkoholu w Szwecji podlega ograniczeniom - wino i wódkę można (oprócz restauracji) kupić wyłącznie w sklepach państwowej sieci Systembolaget. Plotka mówi, że problemy pewnych niedoborów rozwiązują w Szwecji emigranci z krajów byłej Jugosławii, którzy po cichu zajmują się domową produkcją, jest to jednak informacja ciągle oficjalnie niepotwierdzona... Miłośnicy słabszych alkoholi muszą koniecznie pojechać do Kivik na wschodnim wybrzeżu Skanii. Miejscowość słynie od ponad 150 lat z produkcji 8,5-procentowego cydru. Lekki alkohol z jabłek ma łagodny smak i słoneczny kolor. Najlepiej na degustację cydru pojechać jesienią, kiedy w Kivik odbywa się wielki festiwal jabłek. Oprócz zwykłej zabawy, buduje się wtedy gigantyczne, owocowe konstrukcje. W sierpniu również warto przygotować się na obchody Święta Raka. W drugą środę miesiąca rozpoczyna się wielka celebra związana z jedzeniem tych skorupiaków. Na setkach festynów, głównie odbywających się na południu, pojawiają się także tłumy turystów. Święto rozpoczyna sezon podawania raków w restauracjach. Na ten szczególny dzień biesiadujący zakładają śmieszne ślimaczki, i ekstrawaganckie nakrycia głowy. W zależności od potrzeb, każdy turysta może więc zaszyć się w swoim wynajętym domku, albo z innymi uczestniczyć w barwnych festynach, okraszonych narodową, szwedzką wódką - akvavitem. Łosie, foki i rowery Kolejna możliwość to podglądanie zwierząt. W lecie otwarty jest rezerwat na wyspie Hallands Väderö. Wyznaczone szlaki wiodą przez torfowiska i lasy. Na tzw. rejs-safari płynie się wokół wyspy, na której brzegach wylegują się foki szare. Przez całe lato otwarty jest również Park Łosi w Ingelbo. Z bezpiecznej odległości można tu obserwować te piękne zwierzęta, zaś nocleg znaleźć na farmie z końca XIX wieku. Park wodny Kristianstad oferuje już atrakcje dla całych rodzin interesujących się przyrodą. Panowie ciągną tu na szczupaka i łososia, a kiedy tato wędkuje, reszta rodziny może udać się z przewodnikiem na podglądanie ptaków. Chroniony obszar obejmuje około 1000 km2 powierzchni i składa się z jezior, wód odpływowych, lasów i pól. Można tu zaobserwować 250 gatunków ptaków, w tym wiele gatunków orła. 120 gatunków spędza tu również cały okres lęgowy. Inne parki krajobrazowe i rezerwaty opisane zostały na wyszukiwarce Dość płaska i bezpieczna Szwecja to również świetne miejsce do podróżowania na dwóch kółkach. Ten środek transportu zapewnia też pełną niezależność, choć ryzykiem jest zmienna, skandynawska pogoda. Rowerzyści najchętniej wybierają południową część kraju i Gotlandię. Rowery można bez problemu wynająć na kempingach czy w schroniskach. Wszędzie znajdują się znakomicie oznakowane ścieżki. Najczęściej uczęszczana, Szwedzki Szlak (Sverigeleden), łączy ważniejsze porty promowe i przechodzi przez miejsca, w których znajdują się atrakcje turystyczne. Co roku w drugą sobotę czerwca odbywa się słynny wyścig rowerowy Vätternrundan. Bierze w nim udział ponad rowerzystów roweru z ponad 30 różnych krajów. Trasa liczy ponad 300 kilometrów i wiedzie dookoła Vättern, drugiego co do wielkości jeziora Szwecji. Rajdowi towarzyszą trwające niemal dwa tygodnie dodatkowe imprezy. Podróżowanie rowerem jest o tyle atrakcyjne, że umożliwia wjechanie w ten wszystkie miejsca, do których nie można dotrzeć samochodem. Na przykład na wyspę Ven, magiczny kawałek ziemi należący przed wiekami do słynnego astronoma Tycho Brache. Tam na czterech kółkach w ogóle wjechać się nie da. Prom zabiera tylko auta mieszkańców wyspy. A zobaczyć Ven naprawdę warto. Podczas wakacji w Szwecji nie sposób ominąć też największych imprez i festiwali. W czerwcu odbywają się malownicze wyścigi jachtów - Volvo Ocean Race, zaś ostatnie dni miesiąca to Tydzień Ingmara Bergmana. W lipcu odżywa szwedzki Jarocin, czyli Hultsfred. Odbywa się tam jeden z największych rockowych festiwali. Jedną z najciekawszych imprez jest średniowieczny tydzień na Gotlandii. Jego uczestnicy przeniosą się w czasy potęgi Visby w okresie złotego wieku Hanzy. Impreza, w której uczestniczą również grupy rekonstrukcyjne z Polski, należy do najsłynniejszych w Europie. Szwedzi są mistrzami organizacji, cokolwiek robią można mieć pewność, że zrobią to dobrze. Czy będzie to zlot żaglowych łodzi, miłośników muzyki poważnej czy fanów starych motocykli. Wszelkich imprez jest w Szwecji pod dostatkiem, można śmiało powiedzieć, że coś dla siebie znajdzie tu każdy. Ale żeby się o tym przekonać trzeba po prostu do Szwecji przyjechać. Więcej o połączeniach do Szwecji znajdziesz na Jedyne zwycięstwo odnieśli dzień wcześniej kanadyjkarze Wiktor Głazunow, Piotr Kuleta, Tomasz Barniak i Marcin Grzybowski w wyścigu C4 1000 m. Kajakarki zdobyły łącznie pięć medali, z czego trzy wywalczyła najbardziej doświadczona zawodniczka kadry, trzykrotna medalistka olimpijska w dwójkach Beata Mikołajczyk. W sobotę sięgnęła po dwa srebra, startując w K1 1000 m oraz w K4 500 m razem z młodszymi koleżankami: Dominiką Włodarczyk, Anną Puławską i Katarzyną Kołodziejczyk, a w niedzielę dorzuciła brąz, płynąc z Puławską na 500 m. W sobotę Karolina Markiewicz i Julia Lis były drugie w K2 1000 m, a w niedzielę Włodarczyk i Kołodziejczyk przypłynęły na trzeciej pozycji w K2 200 m. Niezwykle emocjonujący był finał kajakowych czwórek na 1000 m. Zwyciężyli Hiszpanie, a Polacy w walce o srebro wyprzedzili o 0,008 s osadę Słowacji. Biało-czerwoni płynęli w składzie: Martin Brzeziński, Rafał Rosolski, Bartosz Stabno, Norbert Kuczyński. Dorobek medalowy uzupełnili o dwa brązy Tomasz Kaczor w C1 500 oraz Mateusz Kamiński w C1 5000. W niedzielę tuż za podium uplasowali się Głazunow i Barniak w C2 500 (na dystansie 200 m zajęli szóste miejsce), a także Dorota Borowska w C1 200. Srebrna medalistka olimpijska z Rio de Janeiro Marta Walczykiewicz była piąta w swej koronnej konkurencji K1 200, tracąc do pierwszej na mecie Węgierki Doroty Lucz prawie pół sekundy. Dwukrotnie startowali w kajakowej dwójce Piotr Mazur i Dawid Putto. Lepiej wypadli na dystansie 200 m, zajmując siódme miejsce, a na 500 m zamknęli stawkę w finale B (łącznie 18. lokata). W C1 200 Michał Łubniewski był ósmy, natomiast w K1 5000 Markiewicz nie dopłynęła do mety. "Występ reprezentacji oceniam pozytywnie. Nasze kajakarki potwierdziły klasę, młode dziewczyny, które wpuściliśmy do kadry, nie zawiodły. Zmiana pokoleniowa odbywa się płynnie" - powiedział PAP prezes PZKaj Tadeusz Wróblewski. Wysoko ocenił osiągnięcie czwórki kajakarzy na 1000 m. "Srebrny medal to znakomity wynik, a najbardziej cieszy fakt, że nasi reprezentanci wyprzedzili utytułowaną osadę słowacką" - podkreślił. Mimo złotego medalu osady C4 1000, Wróblewski nie był w pełni usatysfakcjonowany występem kanadyjkarzy. Tę grupę po raz pierwszy poprowadził w dużej imprezie pracujący wcześniej w siedmiu krajach trener Marek Ploch, wychowawca Meng Guanlianga i Yang Wenjuna, jedynych chińskich złotych medalistów olimpijskich w tej dyscyplinie sportu. "Więcej spodziewałem się po starcie kanadyjkowych dwójek. Co do pań pływających w kanadyjkach, to wprawdzie nie zdobyły medalu, ale robią postępy. Wyścigi kobiecych kanadyjek wejdą do programu igrzysk w Tokio, a my dopiero od kilku lat prowadzimy pracę z tymi zawodniczkami" - zaznaczył.

odbywa się wyścig dwóch kajakarzy